Arfara-Messinias- asteras-arfaron: Προσκύνημα - Επίσκεψη στο ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2010 *

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Προσκύνημα - Επίσκεψη στο ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2010 *

~*** ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ - ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΜΙΑΣ ΠΑΡΕΑΣ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΦΙΛΩΝ ΑΠΟ ΜΕΣΣΗΝΙΑ ΤΡΙΤΗ 24-08-2010 ΕΩΣ & ΔΕΥΤΕΡΑ 30 -08 -2010 :
~** Εικόνα 016 Άγιο Όρος Σκήτη Αγίας Άννης 23 εως30 -08-2010http://www.youtube.com/watch?v=3fjRrVJ4NdQ
** Ξεκινήσαμε μετά από προ διμήνου προγραμματισμένη επίσκεψή μας στο Άγιο Όρος του Άθου της Χαλκιδικής , τεσσάρων φίλων για προσκύνημα , των : Σταμάτη Ν. Σκούλικα Οδοντιάτρου ΕΣΥ , από το Αρφαρά Μεσσηνίας 64 ετών , Μητρόπουλου Κ. Παύλου από Μελιγαλά - Κωνσταντίνους , υπαλλήλου Κ. Υ. Μελιγαλά 55 ετών , Γεωργακόπουλου Κωνσταντίνου από Καλληρρόη Μεσσηνίας 60 ετών Δ. Υπαλλήλου , & Καπούτη Θεόδωρου , Δ. Υπαλλήλου 47 ετών από Κόκκλα , ο οποίος και διέθεσε το ΙΧ αυτοκίνητό του , για να φτάσουμε το απόγευμα στις 18,30 η ώρα στην Ουρανούπολη Χαλκιδικής , όπου διανυχτερεύσαμε στο ξενοδοχείο " ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ "του κ. Οικ. Ρούσσου , τηλ . 2377071363 , 2377071363 , επισκεπτόμενοι τον όμορφο Πύργο της Ουρανούπολης και παρακολουθώντας μουσική βραδιά του Δήμου αφιερωμένη στον Νίκο Ξυλούρη , με διοργανωτή το αρχαιολογικό μουσείο της πόλης .-
* * Την επομένη 25 Αυγούστου 2010 , πολύ πρωί πέρνοντας το ΔΙΑΜΟΝΗΤΗΡΙΟΝ από τα γραφεία της Ιεράς Επιστασίας του Αγίου Όρους ΑΘΩ Νο 10781 αρ. εισόδου 1 (ΚΑΡΥΑΙ) , παίρνοντας το ταχύπλωο σκάφος ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ Ε/Γ- Ο/Γ Ουρανούπολη - Καυσοκαλύβια φτάσαμε αρκετά νωρίς στη Ι.Μ. Όσίου ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ , εταξύ των Ιερών Μονών ΣΙΜΩΝΟΣ ΠΕΤΡΑΣ , Ι.Μ.ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ & Ιεράς Μονής ΑΓΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ .- Παρακολουθήσαμε θεία λειτουργία , προσκυνήσαμε Άγια λείψανα Αγίων , εξομολογηθήκαμε στον πατέρα μοναχό Παύλο που μας φυλοξένησε πλήρως και θαυμαστά !!! , μας προσέφεραν ρακί , λουκούμι καφέ κρύο νεράκι , φρούτα και μας έδωσαν και φαγητό για το δρόμο ,έτσι καταμεσήμερής , αφήνοντας την Ιερά Μονή Διονυσίου , για να πάρουμε από τον ταρσανά της Ι.Μονής το καράβι για τις Σκήτες Αγίας Άννης και σκήτη Καρτσωναίϊκα με τον συμπατριώτη μας γέροντα ιερομόναχο ΓΑΒΡΙΗΛ, κατά κόσμον Ιωάννη Αθανασίου Κατσιαμπάννη από Αρφαρά Μεσσηνίας , μοναχός από το 1946 περίπου κ.α., όπου και ήταν η πρώτη διαμονή μας ανεβαίνοντας με το μουλάρι , έναντι αμοιβής 15 ευρώ , μαζί με τις αποσκευβές μας - τα υπαρχοντά μας έκαστος , τα 2000 περίπου σκαλοπάτια ,για να φτάσουμε 14,00 η ώρα στην επιστασία της Σκήτης της Αγίας Άννης όπου τύχαμε εκπληκτικής φυλοξενίας και διανυχτέρευσής μας (πρώτη νύχτα στο περοβόλι της Παναγίας ) κ.π.α. ακολουθόντας πάντα το πρόγραμμα των Ιερών Μονών της πολιτείας του Άθω .- Μετά την απογευματινή παράκκληση - εσπερινό και την τράπεζα , με τα πόδια φτάσαμε μετά από παιζοπορία 20 λεπτών στην σκήτη του γέροντα Γαβριήλ , με τους 6 μοναχούς την ώρα θειας παράκλησης -κατανηξης- προσκυνήματος , όπου μετά το πέρας της παρακλήσεως βρεθήκαμε με το συμπατριώτη μου γέροντα Γαβριήλ στο προαύλιο , μέσω θερμής κουβέντας και δικιάς μου κατάνοιξης , χαράς , ενθουσιασμού και ευλάβιας για το γέροντά μας από το Αρφαρά .- Μπορώ να πω ότι δεν μου έκανε καμιά διάθεση να τον αποχωριστώ. ΄'Ομως έτσι έπρεπε κι΄ έτσι έπραξα , μετά από βαθύ , εγκάρδιο και ενθουσιώδη ασπασμό και φωτογράφηση , & πλήρων απερίγραπτων εναλλαγής συναισθημάτων .- Σεβάσμιε γέροντα πάντα να μας ευλογήτε και να προσεύχεστε και για τη δικιά μας σωτηρία !!! Σας ευχαριστώ από τα βάθυ της ψυχούλας μου που αξιώθηκα να σας ασπαστώ.!! Ο ασπασμός αυτός .... θα μου είναι μια διαρκείας πηγή φωτός.... -πηγή αληθινής φλόγα της Παναγιάς μας !! Σταμάτης Οδοντίατρος από Αρφαρά 2010 .- Χίλια ευχαριστώ και πάλι γέροντά μας !!!

~** ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ:Η Ιερά Μονή ∆ιονυσίου γνωστή ως "Νέα Πέτρα" είναι κτισµένη πάνω σε στενό και απόκρηµνο βράχο σε ύψος 80 µέτρων από τη θάλασσα, µεταξύ των µονών Γρηγορίου και Αγίου Παύλου. Κτίτορας της µονής είναι ο όσιος ∆ιονύσιος από την Κορυσό της Καστοριάς, ο οποίος µε πολλές δυσκολίες και κόπους κατόρθωσε να συγκεντρώσει τα απαραίτητα για την ανέγερση του µοναστηριού, στο δεύτερο µισό του 14ου αιώνα. Σ' αυτή του την προσπάθεια ευγενικός χορηγός στάθηκε ο Αλέξιος Γ΄ Κοµνηνός, αυτοκράτορας της Τραπεζούντας, παρακινούµενος και από τον µητροπολίτη της πόλης Θεοδόσιο που ήταν αυτάδελφος του οσίου. Την πολιτική αυτή της δαψιλής χορηγίας προς τη µονή συνέχισαν οι Παλαιολόγοι και αργότερα πολλοί ηγεµόνες της Μολδοβλαχίας.Ο πατριάρχης Αντώνιος ∆΄ το 1389 µε σιγιλλιώδες γράµµα ανακηρύσει τη µονή πατριαρχική και κατ' αυτό τον τρόπο προσδίδει αυτόνοµη οντότητα. Με τη ∆ιονυσίου συνδέεται και η σπουδαία προσωπικότητα του αγίου Νήφωνα, πατριάρχη ΚΠόλεως, ο οποίος στα µέσα του 15ου αιώνα εκάρη µοναχός της και µετά από πολλούς αγώνες επέστρεψε και πάλι στη µονή της µετανοίας του. Στις αρχές του 16ου αιώνα οι Μολδαβοί Ράδουλος και ο διάδοχός του Νεάγκος Βασσαράβας κτίζουν το υδραγωγείο και τον πύργο του µοναστηριού. Το 1539 µια πυρκαγιά, ίσως η µοναδική τόσο ισχυρή στην ιστορία της µονής, αποτέφρωσε ικανό µέρος των κτισµάτων της, που όµως σύντοµα ανακαινίσθηκαν και αναπληρώθηκαν. Τον 16ο και 18ο αιώνα η µονή λόγω οικονοµικών δυσχερειών µετατράπηκε σε ιδιόρρυθµο, αλλά στις αρχές του 19ου αιώνα θα επιστρέψει οριστικά στο κοινοβιακό σύστηµα.Το Καθολικό της µονής, αφιερωµένο στο Γενέσιο του Τιµίου Προδρόµου, οικοδοµήθηκε µαζί µε τη µονή αλλά µια πυρκαγιά το 1534 το κατέστρεψε. Ο νέος ναός είναι αυτός που ανοικοδοµήθηκε αµέσως µετά τη χρονιά το 1540. Οι τοιχογραφίες του Καθολικού φαίνεται πως έγιναν από τον εκπρόσωπο της Κρητικής σχολής Τζώρτζη περί το 1546. Αξιόλογο είναι το επιχρυσωµένο τέµπλο του ναού και οι τοιχογραφίες της Αποκάλυψης, η αρχαιότερη πλήρης εικαστική έκφραση της Αποκάλυψης στον Ορθόδοξο χώρο.Στη ∆ιονυσίου βρίσκεται η θαυµατουργή εικόνα της Παναγίας των Χαιρετισµών ή του Ακαθίστου. Στο µoναστήρι υπάγονται 7 Κελλιά και αρκετά Καθίσµατα. Επίσης διαθέτει 8 παρεκκλήσια και 6 εξωκκλήσια. Στη ∆ιονυσίου ανήκει και το µετόχι Μονοξυλίτης, το οποίο στα µέσα του 17ου αιώνα της µετεβιβάσθη από τη Λαύρα. Η ∆ιονυσίου κατέχει την πέµπτη θέση στην ιεραρχία των µονών. Στα κειµήλια της µονής αριθµούνται πολλά λείψανα αγίων, µε πιο σηµαντικά τη δεξιά του τιµίου Προδρόµου και τα τίµια λείψανα του αγίου Νήφωνα. Άλλα σηµαντικά κειµήλια είναι µια ανάγλυφη παράσταση της Σταύρωσης σε ελεφαντοστό, έργο του 10ου αιώνα, κεντητά, σκεύη και άµφια. Στη βιβλιοθήκη της µονής βρίσκονται θυσαυρισµένα 1,100 χειρόγραφα, κάποια από αυτά εικονογραφηµένα, και πανω από 15,000 βιβλία µε πολύτιµα αρχέτυπα και παλαίτυπα. Η µονή ανέδειξε στον αιώνα µας ασκητικές µορφές και λόγιους και σήµερα αριθµεί περί τους 50 µοναχούς.-Μιά ολόχρυση 20 κιλών βάρους οστεοθήκη , λείψανα Αγίου Νήφωνος Ίσσης , μύρο Αγίου Δημητρίου , δεξή χέρι αγίας Ματρώνας , τίμιο ξύλο ,κομμάτια από την κόκκινη χλαμίδα , Αγία Ζώνη Θεοτόκου , κάρα Αγίου Γρηγορίου Ακραγαντίνων , Θεοφάνους , βασιλίσσης Θωμαϊδας , Αγίας Κυριακής , Μερκουρίου , Πέτρου Αλεξανδρείας , Φιλοθέου Διονυσίου Αλεξανδρείας ,Αγίου Ιωάννου Προδρόμου ,Εαγγελιστού Λουκά , Ιερομάρτυρα Αντύπα , Βλασίου , Ελευθερίου , Μοδέστου , Ιεραρχών Ιωάνου , Ελεήμονος Ιωάννου Κολωνίας , Αγίων Κυριάκου και Κυριακής , Παντελεήμονος , Παρασκευής , άλυσσος Απόστολου Πέτρου , το πόδι του Αγίου Κηρύκου , μεγαλομάρτυρος Τρύφωνος , σιαγόνι πρωτομάρτυρος Στεφάνου ....

1) ** Πρώτη μέρα διαμονή στο ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ στην Σκήτη της Αγίας Άννης όπου φτάσαμε από τον ταρσανά με το ταχύπλοω καραβάκι στον ταρσανα της Ι.Μ. Αγίου Διονυσίου περί την 8,00 ώρα πρωϊνήν , το μεσημέρι στης 12 ,000 περίπου ώρα με το πλοίο , στην συνέχεια ,φτάσαμε στον τασρανα της Αγίας Άννης, ...... ανεβαίνοντας με το μουλάρι 2000 περίπου κακοτράχαλα σκαλοπάτια φτάσαμε ... περί της 15,00 ώρα !!

**** ΣΚΗΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ :Η Σκήτη της Θεοπρομήτορος Αγίας Άννης είναι η μεγαλύτερη και αρχαιότερη του Αγίου Όρους.Εξαρτάται από την Μονή της Μεγίστης Λαύρας και έχει χαρακτηρισθεί ως το "Ιερό Βήμα" του παμμεγίστου Ιερού Ναού του Αθωνος όπως αποκαλείται η περιοχή της Αθωνικής ερήμου που αναπτύσσεται μεταξύ της Νέας Σκήτης έως τα Κατουνάκια και τα ¨φρικτά¨ Καρούλια.Η ίδρυσή της τοποθετείται στον 14ο αιώνα από τον Όσιο Γερόντιο, τελευταίο Ηγούμενο της μονής των Βουλευτηρίων, η οποία ευρισκόμενη κοντά στη θάλασσα στο μέρος που βρίσκεται σήμερα το κελί του Αγίου Ελευθερίου, κατεστράφη εξ αιτίας των συχνών πειρατικών επιδρομών. Για τον λόγο αυτό οι μονάζοντες με επικεφαλής τον Όσιο Γερόντιο μεταφέρθηκαν στην κλιτή του βουνού, δημιουργώντας αρχικά καλύβες και κατόπιν Κελιά.Είναι κτισμένη στην νοτιοδυτική πλευρά του Αθωνος πάνω σε απόκρημνη κατάφυτη πλαγιά με την υψηλότερη κτισμένη καλύβα να βρίσκεται σε υψόμετρο 450 μέτρων και την χαμηλότερη στο επίπεδο της θάλασσας.Στο μέσω του οικισμού, σε υψόμετρο 320 μέτρων βρίσκεται το Κυριακό, δηλαδή ο κεντρικός μητροπολιτικός ναός της σκήτης, ιστορημένος με εξαίρετου τέχνης νωπογραφίες της Κρητικής Αγιογραφικής Σχολής και θησαυρισμένος με το αριστερό πόδι της Αγίας Αννης, της μητέρας της Παναγίας, που έφεραν μαζί τους μοναχοί που ήρθαν στην Σκήτη από την Παλαιστίνη.- Oι κάρες των Αγιαννανιτών Οσιομαρτύρων Μακαρίου , και Νεκταρίου , τμήμα λειψάνων του Αγιαννανίτου Ιερομάρτυρος Νικήτα και τμήματα λειψάνων Αγίου Παντελεήμονος του Ιαματικού , , Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αρτεμίου , Γεωργίου , Χαραλάμπους , Τρύφωνος ,Θεοδώρου , Βαρβάρας , Παρασκευής , των Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού , Μαρίνης ,Μερκουρίου , των Ιβηροσκητιωτών Ευθυμίου , Ιγνατίου , και Ακακίου , Νείλου , Νεκταρίου Πανταπόλεως , Γερασίμου Καρπενησιώτου , και άλλων θεοφόρων πατέρων εν αθλήσει & ασκήσει λαμψάντων .-

Η Ι. Σκήτη της Αγίας Αννης είναι η μεγαλύτερη του Αγίου Όρους, {ιερομόναχος Σάββας τηλ. 2377023320 2377023320 ,} ,Τ.Κ. 63087 ,ΔΑΦΝΗ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ , η μεγαλύτερη από τις περισσότερες Ι. Μονές από την άποψη των εγκαταβιούντων Μοναχών-αριθμούνται περί τους εβδομήντα 70 - και αποτελείται από 52 καλύβες και 10 ξεροκάλυβα (καλύβες πού δεν υδρεύονται από νερά πηγής).Εξ αυτών οι 51 κοσμούνται με το χαρακτηριστικό Σκητιώτικο Ναίδριο, κατοικούνται δε μόνον οι 35. - Εξαιτίας του απόκρημνου του εδάφους όλες οι διαδρομές γίνονται από καλντερίμια, τα περισσότερα των οποίων παρουσιάζουν υψηλή επικινδυνότητα για ζώα και ανθρώπους, δεδομένου μάλιστα ότι το σύνολο των μεταφορών, ανθρώπων και αγαθών, επιτελείται με την βοήθεια ημιόνων.- ΚΕΙΜΗΛΙΑ: Θαυματουργεί εικόνα της Αγίας Άννης , ιδιέτερα για ατέκνους , η Αρχιερατική στολή του Ουκουμενικού Πατριάρχου Κυρίλλου Ε΄, Ο Συρμάτινος Σταυρός του ιδίου , φέρων τεμαχίδιον του Τιμίου Ξύλου κ.α.βιβλιοθήκη με 200 χειρόγραφους κώδικες , και μεγάλο αριθμό εντύπων βιβλίων .- ( Απρίλιος 1994 , ιερομόναχος Χρυσόστομος Κάρτσιωνας ).- Στην ιερά σκήτη Αγίας Άννης ... {αδελφότης Καρτσωναίων Τ.Κ. 63087 τηλ. 2377023338 ,... 2377023338 } ή Καρτσιωναίϊκα Αγίου Γεωργίου με 6 εξ μοναχούς και τον γέροντα ιερομόναχο Γαβριήλ , κατά κόσμον Ιωάννην Αθαν. Κατσιαμπάνη εξ Αρφαρών Μεσσηνίας από το 1946 ).-Δύο από την παρέα μας ανέβηκαν και στη Σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης μετά από παιζοπορία 40 λεπτών και πλέον .- Το πρωϊ οι δυο της παρέας μας με τα πόδια 60 λεπτά φτάνουν στην Ι.Μ. Νέας Σκήτης ,όπου από τον ταρσανα της Σκήτης πήραν το πλοίο της γραμμής για την Ι.Μονή Ξενοφώντος (28-8-2010) ανήμερα της Παγίας .-

~** 2) Δεύτερη μέρα διαμονής - διανυχτέρευσης στο περιβόλι της ΠΑΝΑΓΙΑΣ , 26-08-2010 στην Ι. ΜΟΝΗ ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΥ :Τύχαμε μιάς πολύ όμορφης , φιλοξενίας , όπου φτάσαμε πέρνωντας το λεοφωρίο από τη ΔΑΦΝΗ προς ΚΑΡΥΕΣ και αποβιβαζόμενοι μετά από 3-5 χιλιόμετρα για να πάμε με τα πόδια στην Ι. Μονή απόσταση 200 περίπου μέτρων μεσημέρι 14,30 ώρα .-Η Ιερά Μονή Ξηροποτάµου, κλασικό δείγµα αγιορειτικής αρχιτεκτονικής, γεωγραφικά εντοπίζεται περίπου στο µέσο της χερσονήσου του Άθω σε θέση περίβλεπτη, και σε ύψος 200 µέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας.Αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα µοναστήρια, αλλά η πρώιµη ιστορία του παραµένει ασαφής όσον αφορά στον ακριβή χρόνο ίδρυσής του και τον κτίτορα του µοναστηριού. Η προφορική παράδοση θέλει ιδρυτή της µονής την αυτοκράτειρα Πουλχερία που έζησε τον 5ο αιώνα, ενώ σύµφωνα µε άλλη πηγή ιδρυτές θεωρούνται οι αυτοκράτορες Κωνσταντίνος Ζ΄ ο Πορφυρογέννητος και ο Ρωµανός Α΄ ο Λεκαπηνός κατά τον 10ο αιώνα. Σε χειρόγραφα και διάφορα έγγραφα υπάρχει µια ασάφεια όσον αφορά στο όνοµα της µονής και την προσωπικότητα του οσίου Παύλου που είναι πιθανότατα ο κύριος κτίτορας της µονής. Πρόκειται µάλλον για κάποιον ασκητή µοναχό ο οποίος έχαιρε µεγάλης εκτίµησης στον Άθω, υπήρξε σύγχρονος του αγίου Αθανασίου και µε βάση την προφορική παράδοση ταυτίζεται µε τον γιο του Μιχαήλ Α΄ του Ραγκαβέ.Η ευηµερούσα πορεία της µονής ανακόπηκε κατά το 13ο αιώνα, στα χρόνια της Φραγκοκρατίας όταν ενέσκηψαν οικονοµικές δυσκολίες και πειρατικές επιδροµές. ∆εν άργησε ωστόσο να τύχει και πάλι της υποστήριξης των βυζαντινών αυτοκρατόρων, ιδίως µετά την πυρκαγιά του 1280, που µε δωρεές και χρυσόβουλλα επιβεβαίωσαν κυριαρχικά δικαιώµατα της µονής (13ος-14ος αιώνας). ∆ωρεές από τις ηγεµονίες της Βλαχίας και της Ουγγροβλαχίας υπήρξαν πηγή ανανέωσης και µακροηµέρευσης της ζωής του µοναστηριού. Ανάµεσα στους µεγάλους ευεργέτες της µονής αριθµείται και ο σουλτάνος Σελίµ Α΄. Η Ξηροποτάµου, όπως κάθε µοναστήρι, γνώρισε και έντονες στιγµές κάµψης. Οι δύο καταστροφικές πυρκαγιές στις αρχές του 16ου και 17ου αιώνα και το βάρος των χρεών κατά το 18ο αιώνα γονάτισαν τη µονή. Το διάστηµα 1821-1830 η µονή είχε καταληφθεί από τουρκικό στράτευµα ενώ στα νεώτερα χρόνια, το 1950 και 1973 ξαναχτυπήθηκε από πυρκαγιές.Σήµερα η µονή Ξηροποτάµου κατέχει την όγδοη θέση στην ιεραρχία των κοινοβίων. Σ' αυτήν ανήκει το λιµάνι της ∆άφνης και τα 6 σωζόµενα Ξηροποταµινά Κελλιά. Η µονή έχει 7 παρεκκλήσια και 9 εξωκκλήσια. Το Καθολικό της τιµάται στους αγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρες και οικοδοµήθηκε το 18ο αιώνα, επάνω σε παλαιότερο. Έξω από το Καθολικό βρίσκεται η φιάλη του αγιασµού φτιαγµένη από ερυθρό µάρµαρο το τελευταίο τέταρτο του 18ου αιώνα µε δωρεά του λόγιου αδελφού της µονής Καισάριου ∆απόντε. Στη βιβλιοθήκη της µονής υπάρχουν 409 χειρόγραφα και περίπου 6,000 έντυπα βιβλία. Γνωστά κειµήλια της µονής είναι ο δίσκος της Πουλχερίας κατασκευασµένος από στεατίτη λίθο, λείψανα αγίων, χρυσοκέντητα ιερά άµφια και πολύτιµες επισκοπικές ράβδοι. Το πολυτιµότερο όµως κειµήλιο της Ξηροποτάµου είναι τα δύο τεµάχια Τιµίου Ξύλου από τον σταυρό του Χριστού, τα µεγαλύτερα που υπάρχουν στον κόσµο, που φέρουν και την οπή από τα καρφιά της σταυρώσεως. Σήµερα η µονή αριθµεί περί τους 25 εικοσιπέντε αγαθούς και ησύχιους µοναχούς.

~* Το πρωϊ 27-08-2010 μετά από μιά όμορφη πεζοπορεία από την ΙΜ.Ξηροποτάμου φτάσαμε στην Ι.Μ. Αγίου Παντελεήμωνα (Ρώσικη μονή),όπου από της 9,οο π.μ η ώρα μέχι της 13.00 περιμέναμε μάταια να προσκυνήσουμετο σκήνωμα του Αγίου Παντελεήμωνα .- Στην συνέχεια με το πλοίο , στην Ι.Μ Ξενοφώντος όπου και διανυχτερεύσαμε , παραμονή σε ολονύχτια αγρυπνία , παραμονή και διαμονή στο Όρος του Ά ΘΩ για τρίτη μέρα , εορτασμού της Παναγίας του 15αύγουστου με το νέο ημερολόγιο .-

~** Η Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήµονος, η και Ρωσικό επιλεγοµένη, βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της χερσονήσου του Άθω, λίγο πριν το λιµάνι της ∆άφνης. Η σηµερινή όψη της µονής, µε εγκατελειµµένα πολυόροφα και µεγαλοπρεπή κτίρια, µαρτυρεί για το πλούσιο και πληθωρικό παρελθόν της. Η ιστορία του µοναστηριού έχει τις απαρχές της περί το 10ο αιώνα στη µονή Υπεραγίας Θεοτόκου του Ξυλουργού (ταυτίζεται µε τη σκήτη Βογορόδιτσα), η αδελφότητα της οποίας στα µέσα του 12ου αιώνα µεταφέρεται στη µονή Θεσσαλονικέως που ήταν αφιερωµένη στον άγιο Παντελεήµονα. Σ' αυτή την τοποθεσία η αδελφότητα θα παραµείνει επτά αιώνες, έως το 1765.
Γεγονότα σηµαντικά και σπουδαίες προσωπικότητες πέρασαν από τη µονή στο διάβα της ιστορίας. Περί το 1193 στη µονή εκάρη µοναχός ο άγιος Σάββας, αρχιεπίσκοπος των Σέρβων. Το 1307 καταλανικές συµµορίες πυρπόλησαν τη µονή, όµως λίγο αργότερα η εύνοια του Στέφανου ∆ουσάν βοήθησε στην ανασυγκρώτησή της. Στη ζωή του µοναστηριού κατόρθωσε να συνυπάρχει αρµονικά τόσο το ρωσικό όσο και το ελληνικό στοιχείο. Ευεργέτες της µονής αναδείχθηκαν Βυζαντινοί αυτοκράτορες, Σέρβοι ηγεµόνες, πλούσιοι Ρουµάνοι και τσάροι της Ρωσίας.
Στα χρόνια της τουρκοκρατίας το Ρωσικό δοκιµάστηκε σκληρά, αφού γνωρίζουµε και περιόδους που η µονή έµµεινε παντελώς έρηµη. Έτσι στα µέσα του 17ου αιώνα η Ιερά Κοινότητα θα την περιλάβει στα υπό κηδεµονία µοναστήρια. Το 18ο αιώνα οι ρωσοτουρκικοί πόλεµοι επέφεραν µείωση στον αριθµό των Ρώσων µοναχών, και κυριαρχείται κατά βάση από Έλληνες, Βουλγάρους και Σέρβους µοναχούς.
Το Ρωσικό κατορθώνει να ανασυγκροτηθεί και να ζωντανέψει µε τις πλουσιοπάροχες δωρεές της Φαναριώτικης οικογένειας των Καλλιµάχηδων, ιδιαίτερα µε την επέµβαση του ηγεµόνα της Μολδαβίας Ιωάννη Καλλιµάχη (18ος αιώνας) και του Σκαρλάτου Καλλιµάχη (18ος-19ος αιώνας). Εντωµεταξύ, από το 1760 η αδελφότητα από τη µονή Θεσσαλονικέως µεταφέρθηκε και εγκαταστάθηκε στο µονύδριο της Αναστάσεως. Τότε η µονή Θεσσαλονικέως παίρνει την ονοµασία Παλαιοµονάστηρο και γίνεται εξάρτηµα της κυρίαρχης µονής του Ρωσικού.
Μετά την αποχώρηση των Τούρκων η µονή συνεχίζει την πορεία ανασυγκρότησής της µε ηγούµενο τον από ∆ράµας Γεράσιµο, άνδρα που ξεχώριζε για την αρετή του. Το 1835 επί ηγουµενίας του καταφθάνουν οι πρώτοι Ρώσοι µετά από πολύκαιρη απουσία τους. Η σταδιακή µαζική είσοδος Ρώσων στο µοναστήρι προκάλεσε σιγά σιγά ανισορροπία στις αριθµητικές αναλογίες Ελλήνων και Ρώσων µε συνακόλουθες εντάσεις. Οι ρωσικής εθνικότητας µοναχοί το 1895 έφτασαν τους χίλιους, ενώ µέχρι το 1913 ήταν σε αύξουσα πορεία. Η ταραχή µε την αίρεση των ονοµατολατρών που αναπτύχθηκε στη µονή, έφερε πολλούς στην εξορία, και ανέκοψε τελειωτικά η επανάσταση του 1917 τη συνεχόµενη προσέλκυση Ρώσων µοναχών.
Από τις κτιριακές εγκαταστάσεις της µονής το Καθολικό είναι αφιερωµένο στον άγιο Παντελεήµονα και ανεγέρθη στις αρχές του 19ου αιώνα. Πασίγνωστες είναι οι καµπάνες του µοναστηριού που συνολικά ξεπερνούν σε βάρος τους είκοσι τόννους, µε τη µεγαλύτερη σε βάρος καµπάνα του Αγίου Όρους, που ζυγίζει δεκατρείς τόννους και έχει διάµετρο 2,70 µέτρα. Στα κειµήλια της µονής περιλαµβάνονται πολλά αξιόλογα εκκλησιαστικά σκεύη και άµφια. Η τελευταία πυρκαγιά το 1968 κατέστρεψε τη µισή µονή. Στη βιβλιοθήκη της στεγάζονται περί τα 1,320 χειρόγραφα από τα οποία τα 600 είναι σλαβικά, και πάνω .-

** Tρίτη μέρα διαμονής- Διανυχτέρευσης :27- 08-2010 ,
~** Η Ιερά Μονή Ξενοφώντος, χτισµένη στη δυτική παράλια όχθη της χερσονήσου, βρίσκεται µεταξύ των Ιερών Μονών ∆οχειαρίου και Αγίου Παντελεήµονος. Η ιστορία της µονής είναι µακραίωνη και ανάγεται πίσω στον 10ο και 11ο αιώνα, εποχή που ιδρύθηκε και η Μεγίστη Λαύρα. Κτίτορας της µονής είναι ο Άγιος Ξενοφών, ο οποίος διετέλεσε και ηγούµενός της. Οι περιπέτειες δεν έλειψαν από τη ζωή της µονής ήδη από τον καιρό της σύστασής της. Ένα τέτοιο περιστατικό αποτελεί και η διένεξη που δηµιουργήθηκε στο τέλος του 11ου αιώνα µε τον κατά κόσµο ευνούχο Στέφανο - και µετέπειτα µοναχό Συµεών-, δρουγγάριο του αυτοκράτορα Νικηφόρου Βοτανειάτη. Αρχικά, αν και η είσοδος του Στεφάνου στην τάξη των µοναχών ευνόησε τη µονή µε την παροχή χρηµάτων που είχαν ως αποτέλεσµα την ανέγερση κτηριακών εγκαταστάσεων, µετέπειτα η πορεία του ως ηγουµένου της µονής τον έφερε σε σύγκρουση µε την πλειονότητα των µοναχών, µε συνέπεια την αποµάκρυνσή του από το µοναστήρι. Η προσφυγή του Συµεών στον αυτοκράτορα Αλέξιο Κοµνηνό κατέληξε στην, µε αυτοκρατορική εντολή, επαναφορά του.
Εκτός από τα επεισόδια µε εσωτερικό χαρακτήρα, υπάρχουν και εκείνα που έχουν εξωτερικές αιτίες. Ως παράλια µονή, η Ξενοφώντος, έγινε πολλές φορές στόχος πειρατικών επιδροµών. Το 13ο αιώνα µάλιστα καταστράφηκε από Λατίνους πειρατές. Στο Γ΄ Τυπικό κατέχει την όγδοη θέση, ενώ σήµερα η ιεραρχική θέση της µονής είναι η δεκάτη έκτη. Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας υποστηρίχθηκε είτε από εύπορους πιστούς βλάχικης καταγωγής είτε από τις προσόδους που έρχονταν από τη σκήτη "Ρόµβας" και δύο χωριά που της είχαν δωρηθεί από Ρουµάνους ηγεµόνες.
Κατά τον 16ο αιώνα η πλειονότητα των µοναχών ήταν Σλάβοι. Τον 17ο αιώνα βρέθηκε να χρωστά υπέρογκα ποσά σε ένα συνδικάτο Εβραίων τοκογλύφων µε αποτέλεσµα την οικονοµική της εξαθλίωση µέσα σε µια γενικότερη ατµόσφαιρα παρακµής που παρατηρείται την εποχή αυτή στον Άθω. Το 18ο αιώνα ανασυγκροτείται, µε πρώτο της µέληµα την επιστροφή στο κοινοβιακό σύστηµα το 1784. Ο ηγούµενος Παΐσιος ο Λέσβιος µε τη δραστηριότητά του προσέθεσε νέα κτίρια και ξαναζωντάνεψε τη µονή. Τότε άρχισε και η ανέγερση του νέου µεγάλου Καθολικού στα βόρεια του µοναστηριού, το οποίο και τελείωσε µετά την έναρξη της επανάστασης του 1821.
Στη νότια πλευρά της µονής είναι το παλαιό Καθολικό, διακοσµηµένο µε παλαιοχριστιανικά σύµβολα, η κατασκευή του οποίου πάει πίσω στον 11ο αιώνα, αν και πέρασε από διάφορες φασεις µε διαδοχικές προσθήκες (κοσµείται µε ξύλινο τέµπλο του 17ου αιώνα, ενώ οι τοιχογραφίες του έχουν επιζωγραφηθεί). Το 1864 χτίστηκε το κωδωνοστάσιο και το 1901 τοποθετήθηκε η φιάλη του αγιασµού.
Η µονή αριθµεί περί τα 600 χειρόγραφα και περί τις 7,000 έντυπα βιβλία. Αξιόλογα έργα τέχνης είναι δύο εικόνες του 14ου αιώνα, οι άγιοι Γεώργιος και ∆ηµήτριος και η γνωστή θαυµατουργή εικόνα της Παναγίας της Οδηγήτριας. Στα κειµήλια του µοναστηριού περιλαµβάνονται µέρος του Τιµίου Ξύλου, πολύτιµες λειψανοθήκες µε λείψανα αγίων, εκκλησιαστικά σκεύη και άµφια. Η µονή διαθέτει 11 παρεκκλήσια, 6 εξωκκλήσια και έχει ως εξαρτήµατα τη σκήτη του Ευαγγελισµού της Θεοτόκου µε 22 Καλύβες, που δυστυχώς παρακµάζει λόγω λειψανδρίας. Η µονή έχει περί τους τριάντα φιλόπονους µοναχούς.

~** Η Ιερά Μονή Κουτλουµουσίου είναι κτισµένη κοντά στις Καρυές και είναι αφιερωµένη στη Μεταµόρφωση του Σωτήρος. Η ετυµολογία του ονόµατος σχετίζεται πιθανότατα µε δυο φάσεις της ζωής του µοναστηριού. Μονή µε το όνοµα Κουτλουµούσι αναφέρεται ήδη σε έγγραφο του 1169 και θα πρέπει να την ταυτίσουµε µε την σηµερινή. Ωστόσο δεύτερος ιδρυτής της µονής θεωρείται κάποιος Κουτλουµούσης από την εκχριστιανισµένη δυναστεία των Σελτζουκιδών.
Τον 14ο αιώνα το Κουτλουµούσι έζησε δύσκολες στιγµές µε τις ληστρικές επιδροµές των Καταλανών που σφράγισαν µια πορεία αποδυνάµωσης και κάµψης η οποία είχε αρχίσει ήδη από τον12ο αιώνα. Η περίοδο ακµής του µοναστηριού ήρθε µε τη φωτισµένη καθοδήγηση του ηγουµένου Χαρίτωνα από την Ίµβρο το δεύτερο µισό του14ου αιώνα. Ο Χαρίτων εξασφάλισε σηµαντική βοήθεια από τον Ιωάννη Βλαδισλάβο διατηρώντας τα προνόµια των Ελλήνων έναντι των εκεί εγκαταβιούντων Ρουµάνων. Το 1393 το µοναστήρι κατεστάθηκε σταυροπηγιακό. Στις αρχές του 15ου αιώνα Κουτλουµουσιανοί µοναχοί κατοίκησαν και προσάρτησαν την έρηµη µονή του αγίου Αλυπίου. Με πατριαρχικό σιγίλλιο το 1428 η µονή Αλυπίου απορροφήθηκε από το Κουτλουµούσι το οποίο απέκτησε περισσότερη δύναµη.
Την ακµή διαδέχθηκε η παρακµή στην οποία συνέβαλε και η µεγάλη πυρκαγιά του 1497. Το 1767 ακόµη µια πυρκαγιά κατέστρεψε την ανατολική πλευρά της µονής. Η συνδροµή του πατριάρχη Αλεξανδρείας Ματθαίου Γ΄ υπήρξε καθοριστική στην ανακαίνιση της µονής. Τον 19ο αιώνα (1857 και 1870) η φωτιά µε σφοδρότητα έρχεται και πάλι να πλήξει τα κτίρια της µονής. Οι επισκευές τελεσφόρησαν µε τη φιλότιµη προσπάθεια του ηγουµένου Μελετίου. Η τελευταία πυρκαγιά που συνέβη είναι αυτή του 1980, οι ζηµίες της οποίας πρόσφατα αποκαταστάθηκαν.
Το Καθολικό της Κουτλουµουσίου ανάγεται στον 16ο αιώνα και αποτελεί κλασικό δείγµα αγιορειτικής αρχιτεκτονικής, ενώ οι αρχικές αγιογραφίες του έχουν επιζωγραφηθεί. Η φιάλη και το κωδωνοστάσιο είναι έργα του 19ου αιώνα. Στην κατοχή της µονής βρίσκονται 18 Κελλιά και η ωραία σκήτη του Αγίου Παντελεήµονος (1790) µε 22 Καλύβες. Ιδιαίτερης καλλιτεχνικής αξίας είναι το ξυλόγλυπτο τέµπο. Η µονή διαθέτει 7 παρεκκλήσια και ισάριθµα εξωκκλήσια. Στο παρεκκλήσι της Φοβεράς Προστασίας υπάρχει και η οµώνυµη θαυµατουργή εικόνα της Παναγίας. Στη µονή φυλάσσονται πολλά λείψανα αγίων, ιερά άµφια και ενδιαφέρουσες φορητές εικόνες. Στη βιβλιοθήκη στεγάζονται 662 χειρόγραφα και περί τα 3,500 έντυπα βιβλία. Το Κουτλουµούσι κατέχει την έκτη θέση στην ιεραρχία των µονών και όπως όλα τα σηµερινά αθωνικά καθιδρύµατα είναι κοινόβιο. Οι µοναχοί του είναι περίπου 20.-

~** Η Ιερά Μονή Ιβήρων ιδρύθηκε προς το τέλος του 10ου αιώνα από τον άγιο Ιωάννη τον Ίβηρα λίγο µετά την ίδρυση της Μεγίστης Λαύρας και της Βατοπαιδίου. Ο άγιος Ιωάννης µόνασε κοντά στον άγιο Αθανάσιο και σύντοµα ήλθαν και άλλοι Ίβηρες. Ανάµεσά τους ήταν και ο γυναικάδελφός του Ιωάννης Τορνίκιος. Ο Ιωάννης Τορνίκιος ως µοναχός κλήθηκε από τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Βασίλειο Β΄ και µαζί κατέστειλαν την ανταρσία του στρατηγού Βάρδα του Σκληρού. Από τα λάφυρα και τις αυτοκρατορικές δωρεές διευρύνθηκε η παλαιότερη µονή του Κλήµεντος και δηµιουργήθηκε η µονή των Ιβήρων. Ο άγιος Ιωάννης και ο κατά σάρκα γιος του άγιος Ευθύµιος -συνκτίτορας της µονής και µετέπειτα ηγούµενος-, αναδείχθηκαν σε φωτιστές των Ιβηριτών.
Στην Ιβήρων από νωρίς προστέθηκαν άλλα µικρότερα µονύδρια, όπως του Λεοντίου στη Θεσσαλονίκη, του Ιωάννη Κολοβού στην Ιερισσό, του αγίου Σάββα του Χάλδου και του Κάσπακος. Τον 14ο αιώνα υπέστη καταστροφές από πειρατές Καταλανούς και ενωτικούς της ∆ύσης. Η µονή ωστόσο θα ορθοποδήσει µε την αµέριστη συµπαράσταση των Παλαιολόγων και των ηγεµόνων της Σερβίας και της Γεωργίας. Στις δύσκολες στιγµές του 16ου αιώνα διάφοροι Γεωργιανοί ηγεµόνες ευεργέτησαν τη µονή και την έβγαλαν από τα οικονοµικά της αδιέξοδα.
Στη µονή των Ιβήρων είναι εγκατεστηµένη η εφέστια εικόνα του Αγίου Όρους, η Παναγία η Πορταΐτισσα. Το 1651 αντίγραφο της εικόνας στάλθηκε στην Μόσχα κατόπιν επιθυµίας της τσαρικής οικογένειας. Οι εκεί θαυµατουργίες της Παναγίας βοήθησαν στη συγκέντρωση χρηµάτων, ενώ στη µονή παρεχωρήθη και το µοναστήρι του αγίου Νικολάου στη Μόσχα. Η Ιβήρων δοκίµασε τη λαίλαπα της φωτιάς το 1740 και το 1845. Αλλά η πυρκαγιά που κυριολεκτικά αποτέφρωσε τη µονή ήταν αυτή του 1865. Στα χρόνια της Επανάστασης η µονή δωρίζει τους θησαυρούς για τον Αγώνα, ενώ στο χώρο της έµεινε και ο εθνοµάρτυρας Γρηγόριος Ε΄. Ο τελευταίος Ίβηρας µοναχός κοιµήθηκε το 1955. Το µοναστήρι κατέχει την τρίτη θέση στην ιεραρχία των µονών και από το 1990 αποτελεί κοινόβιο.
Το Καθολικό είναι αφιερωµένο στην Κοίµηση της Θεοτόκου. Ο αρχικός του πυρήνας χτίστηκε προς το τέλος του 10ου αιώνα, ακολούθησε µια µετασκευή στις αρχές του 11ου και ανοικοδοµήθηκε το 1513. Γνωστά κειµήλια του Καθολικού είναι η περίφηµη λεµονιά -αργυρή επτάφωτη λυχνία- και η πόρτα από τον εξωνάρθηκα στη λιτή φτιαγµένη από άργυρο και έβενο. Άλλοι γνωστοί θυσαυροί της µονής είναι ο λεγόµενος σάκκος του Ιωάννη Τσιµισκή, η αρχιερατική στολή του πατριάρχη ∆ιονυσίου ∆΄, το µέγα ευαγγέλιο (δώρο του Πέτρου του µεγάλου), σκεύη, άµφια και κεντητά, καθώς και τίµια λείψανα τουλάχιστον από 150 αγίους.
Στη βιβλιοθήκη της Ιβήρων περιέχονται πάνω από 2,000 χειρόγραφα και 15 λειτουργικά ειλητάρια, και πάνω από 20,000 βιβλία, µε σπουδαία αρχέτυπα και παλαίτυπα. Στη µονή που ανέδειξε αγίους και λογίους ανήκουν η σκήτη του Τιµίου Προδρόµου, 11 Καθίσµατα, και 26 Κελλιά. Το µοναστήρι διαθέτει 16 παρεκκλήσια και 10 εξωκκλήσια. Σήµερα αριθµεί περί τους 30 µοναχούς.-

** Τέταρτη μέρα παραμονής- Διαμονής στο Περιβόλι της Παναγιάς : Σα 29-08-2010, ~** Η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας είναι κτισµένη στη νοτιοανατολική πλευρά της χερσονήσου στην τοποθεσία Μελανά, περιοχή όπου διασώζονται σπαράγµατα µνηµείων που µας πάνε πίσω σε προχριστιανικά χρόνια.
Η Λαύρα κατέχει την πρώτη θέση στην ιστορία και ιεραρχία των µονών του Άθω, και ιδρυτής της είναι η σεβασµιώτερη µορφή µεταξύ των Αγιορειτών, ο άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης. Είναι το πρόσωπο που εισάγει στον µέχρι τότε σπηλαιώδη και ερηµιτικό µοναχισµό τον µετέπειτα επικρατήσαντα τρόπο µοναχικής ζωής, τον κοινοβιακό.
Με άδεια του αυτοκράτορα Ρωµανού του Β΄ ο Αθανάσιος ξεκινά τα έργα. Σύντοµα, αυτοκράτορας ανακηρύσσεται ο φίλος του αγίου Νικηφόρος Φωκάς, ο οποίος και του συµπαραστέκεται ποικιλοτρόπως. Αρχικά ανεγείρεται το Καθολικό και πολύ σύντοµα πολλοί, αλλόγλωσσοι και αλλόφυλοι, επιφανείς και άσηµοι, έρχονται να µονάσουν υπό την καθοδήγηση του αγίου. Την πολιτική υποστήριξης του Φωκά προς τον Αθανάσιο συνεχίζουν και οι διάδοχοί του Τσιµισκής και Βασίλειο Β΄ ο Βουλγαροκτόνος, παρά τις αντιδράσεις και κατηγορίες που κάποιοι έσπευσαν να κοµίσουν κατά του αγίου Αθανασίου. Μετά τον θάνατο του αγίου την επιτροπία της Λαύρας αναλαµβάνουν κατ' εντολή του ο ιδρυτής της Μονής των Ιβήρων άγιος Ιωάννης και ο πατρίκιος Νικηφόρος ο Ουρανός. Η µονή βρίσκεται από καιρό σε περίοδο ακµής και σταδιακά αποκτά πολλά αφιερώµατα: εκτός από το σολέµνιο (ετήσια επιχορήγηση χρυσών νοµισµάτων) που καθιερώθηκε από τον Φωκά και τον Τσιµισκή, ο Βασίλειος ο Β΄ προσέφερε στη µονή ένα νησί (κοντά στη Σκιάθο). Σταδιακά, κτήµατα της Λαύρας γίνονται η µονή Γοµάτου, Μονοξυλίτου, Αµαλφινών, Κάλυκα, το Ξηρόκαστρον, ο όρµος Πλατύς. Τις κτήσεις αυτές επικυρώνουν µε αυτοκρατορικά χρυσόβουλλα ο Ανδρόνικος ο Β΄ και ο δεσπότης Δηµήτριος Παλαιολόγος (1429).
Ο κράλης των Σέρβων Στέφανος Δουσάν, όπως και άλλοι µεταγενέστεροι σλαύοι ηγεµόνες, φέρεται µε γενναιοδωρία προς τη Λαύρα. Η µονή µέχρι και τον 14ο αιώνα παρέµεινε κοινόβιο, αλλά οι πειρατικές επιδροµές προκάλεσαν την αποδιοργάνωσή της, ενώ σοβαρές ζηµιές επέφεραν διάφοροι σεισµοί που έπληξαν την Λαύρα, όπως αυτός του 1585. Στη σταδιακή παρακµή της µονής συνέτεινε το βάρος της φορολογίας των µοναστηριών στα χρόνια της τουρκοκρατίας, που σχεδόν συνολικά το σήκωσαν η Λαύρα µαζί µε τις µονές Βατοπεδίου και Ιβήρων.
Η µετάβαση κατά τον 14ον αιώνα στην ιδιορρυθµία, οδήγησε τη µονή στη χρήση ενός ιδιαίτερου τυπικού, όµοιο µε αυτό των Λαυρών της Παλαιστίνης. Το 1574 µε την επέµβαση του πατριάρχη Αλεξανδρείας Σιλβέστρου, η µονή επιστρέφει στο κοινοβιακό σύστηµα, για να επιστρέψει στην ιδιορρυθµία το 1670.
Ο ναός, αν και αρχικά ήταν αφιερωµένος στον Ευαγγελισµό της Θεοτόκου, µε την κοίµηση του αγίου Αθανασίου τιµάται και πανηγυρίζει στη µνήµη του. Η αρχική του κατασκευή ανάγεται στο 963, όµως στην οικοδοµική του ιστορία έχει περάσει αρκετές φάσεις, όπως και η πλειονότητα των αθωνικών Καθολικών. Οι αγιογραφίες του Καθολικού ανήκουν στον Θεοφάνη τον Κρήτα, ενώ της τράπεζας πιθανώς σε κάποιο µαθητή του. Έξω από το Καθολικό βρίσκεται η φιάλη του αγιασµού που είναι η µεγαλύτερη του Αγίου Όρους. Η µονή διαθέτει 17 παρεκκλήσια και 19 εξωκκλήσια.
Από τους πολλούς και ανεκτίµητους θυσαυρούς της µονής σηµαντικότεροι είναι η εικόνα της Παναγίας της Κουκουζέλισσας, πατριαρχικοί και αυτοκρατορικοί σάκκοι και άγια λείψανα. Η βιβλιοθήκη της Λαύρας έχει περίπου 2,116 χειρόγραφα, 20,000 έντυπα βιβλία και περίπου 100 ξενόγλωσσα χειρόγραφα. Σ' αυτήν ανήκουν οι τρεις γνωστές σκήτες του Τιµίου Προδρόµου, της Αγίας Άννης και των Καυσοκαλυβίων, τα καλυβικά αθροίσµατα της Μικράς Αγίας Άννης, τα Κατουνάκια, τα Καρούλια, η Κερασιά, κ.α., τα ονοµαστά Κελλιά Μυλοπόταµος, Άγιος Νείλος, και τα ασκηταριά των αγίων Πέτρου, Αθανασίου και Νείλου. Στη µονή επίσης ανήκουν τα ιστορικά Κελλιά της Προβάτας και των Καρυών.
Το 1963 η Λαύρα και µαζί µ' αυτήν όλο το Άγιον Όρος γιόρτασε την Χιλιετηρίδα της. Το 1980 η Μεγίστη Λαύρα επέστρεψε στο κοινοβιακό σύστηµα. Σήµερα αριθµεί περί τους 50 µοναστηριακούς αδελφούς και τους 300 εξαρτηµατικούς. -

~**Πέμπτη μέρα παραμονής- Διανυχτέρευσης Κυριακή, 29-08-2010 ,.................
~** Η Ιερά Μονή Καρακάλλου είναι κτισµένη πάνω σε πλαγιά µεταξύ των µονών Μεγίστης Λαύρας και Ιβήρων. Από τις παραδόσεις που αναφέρονται στην ίδρυσή της, η πιο πιθανή είναι αυτή που θέλει ως κτίτορα της µονής κάποιο µοναχό µε το όνοµα Καρακάλας ή Καρακαλάς στις αρχές του 11ου αιώνα. Η αναφορά της µονής σε πράξη του Πρώτου Νικηφόρου (1018) και η παράλειψή της στο Β΄ Τυπικό είναι δείγµα της πολυτάραχης πορείας του µαναστηριού.
Τον 13ο αιώνα µετά την επέλαση πειρατών και Λατίνων η Καρακάλλου οδηγείται σε παντελή ερήµωση. Η σωτήρια επέµβαση των Παλαιολόγων αυτοκρατόρων Ανδρονίκου Β΄ και Ιωάννη Ε΄ και του πατριάρχη ΚΠόλεως Αθανασίου ξανάδωσε ζωή στο µοναστήρι. Ο αριθµός των µοναχών αυξήθηκε και η µονή ανακαινίστηκε. Ωστόσο η µονή έγινε και πάλι στόχος πειρατικών επιδροµών. Τον 16ο αιώνα µε τη συµβολή του ηγεµόνα της Βλαχίας Ιωάννη-Πέτρου -ο οποίος και µόνασε τελικά στη µονή - και κατόπιν άδειας του Σουλτάνου Σουλεϊµάν, η µονή ξανακτίστηκε. Τον 17ο αιώνα στην Καρακάλλου δωρήθηκε το µετόχι του αγίου Νικολάου στην Ισµαηλία.
Στη διάρκεια της δεύτερης οικοδοµικής φάσης της µονής επισκευάστηκαν παλαιότερες κατασκευές και έγιναν προσθήκες. Τέλος δηµιουργήθηκε ανάγκη ανακατασκευής µεγάλου µέρους των κτηριακών της εγκαταστάσεων µετά την σαρωτική πυρκαγιά του 1875. Στους αγώνες κατά των Τούρκων η Καρακάλλου πήρε ενεργό µέρος. Από τα κτίσµατά της πολύ αξιόλογο έργο είναι ο πύργος του Πέτρου, που κτίστηκε τον 16ο αιώνα και είναι ο µεγαλύτερος απ' όλους τους αγιορείτικους πύργους.
Η µονή κατέχει την ενδέκατη θέση ανάµεσα στις αγιορείτικες µονές. Έχει 5 παρεκκλήσια, 2 εξωκκλήσια και 18 Κελλιά. Το Καθολικό της είναι κτίσµα του 16ου αιώνα µε επιπλέον προσθήκες στους µετέπειτα αιώνες και τιµάται στη µνήµη των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Η σηµερινή τράπεζα της µονής είναι κτίσµα του 1875 αλλά η αρχική της µορφή είναι πολύ παλαιότερη.
Στα κειµήλια της µονής εντάσσονται άµφια και λειτουργικά σκεύη, η κάρα του αγίου αποστόλου Βαρθολοµαίου και του αγίου Χριστοφόρου και ένα τεµάχιο Τιµίου Ξύλου. Στη βιβλιοθήκη της Καρακάλλου φυλάσσονται 279 χειρόγραφα και περίπου 2,500 έντυπα βιβλία. Σήµερα αριθµεί περί τους 30 µοναχούς.-

~**
Η Ιερά Μονή Φιλοθέου είναι χτισµένη σε καστανόφυτο οροπέδιο της ΝΑ πλευράς της χερσονήσου, κοντά στο αρχαίο Ασκληπιείο. Ιδρύθηκε από τον όσιο Φιλόθεο, σύγχρονο του αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου περί το τέλος του 10ου αιώνα.
Από τους βυζαντινούς αυτοκράτορες που πρόσφεραν δωρεές στη µονή ξεχωρίζουν οι Νικηφόρος Βοτανειάτης τον 11ο αιώνα, Ανδρόνικος Β΄ και Γ΄ και ο Ιωάννης Ε΄ στα τέλη του 13ου και στη διάρκεια του 14ου αιώνα. Από τους Σέρβους ηγεµόνες διακρίνεται ο Στέφανος ∆ουσάν (1346) που πρόσφερε έµψυχο υλικό για την επάνδρωση της µονής. Στα µέσα του 14ου αιώνα στη Φιλοθέου µόνασε και ο άγιος Θεοδόσιος, µετέπειτα µητροπολίτης Τραπεζούντας, αυτάδελφος του οσίου ∆ιονυσίου, κτίτορα της οµώνυµης µονής. Κατά τα πρώιµα χρόνια της τουρκοκρατίας, αρχές του 16ου αιώνα, η παρουσία του ηγουµένου ∆ιονυσίου, γνωστού ως οσίου ∆ιονυσίου του εν Ολύµπω, είχε ως συνέπεια την αλλαγή της λειτουργίας της µονής από το ιδιόρρυθµο στο κοινοβιακό σύστηµα. Όµως η αντίδραση βουλγαρόφωνων µοναχών τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τη µονή. Στα µέσα περίπου του 17ου αιώνα οι τσάροι της Ρωσίας έδωσαν άδεια στους µοναχούς κάθε επτά χρόνια να περιέρχονται για εράνους. Την πολιτική υποστήριξης των µονών ακολούθησαν και Έλληνες ηγεµόνες των παραδουνάβιων χωρών. Ο Γρηγόριος Γκίκας υπήρξε ένας από τους πολύ γνωστούς ευεργέτες της µονής.
Το 18ο αιώνα στη µονή ασκήθηκε ο ισαπόστολος της νεότερης ελληνικής ιστορίας άγιος Κοσµάς ο Αιτωλός. Η πυρκαγιά του 1871 αν και άφησε ανέπαφο το νέο Καθολικό που είχε χτιστεί το 1746 στα θεµέλια του παλαιού, ζηµίωσε οικονοµικά το µοναστήρι, µε αποτέλεσµα το 1900 η Ιερά Κοινότητα να αναλάβει την κηδεµονία του. Από τα άλλα κτίσµατα της µονής η φιάλη του αγιασµού είναι κατασκευασµένη από ωραίο άσπρο µάρµαρο και η τράπεζά της επεκτάθηκε το 16ο αιώνα. Η µονή διαθέτει 6 παρεκκλήσια και 3 εξωκκλήσια, ενώ από τα 12 Κελλιά της τα µισά είναι ακατοίκητα. Η µονή σεµνύνεται για τη θαυµατουργή εικόνα της Παναγίας της Γλυκοφιλούσας και της Παναγίας της Γερόντισσας.
Στο σκευοφυλάκιό της φυλάσσονται διάφορα κειµήλια µεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν η δεξιά του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόµου, τεµάχιο Τιµίου Ξύλου, άλλα λείψανα αγίων, άµφια και εκκλησιαστικά σκεύη. Στη βιβλιοθήκη της µονής περιέχονται 250 χειρόγραφα, 2 λειτουργικά ειλητάρια και περί τις 2,500 έντυπα (απ' τα οποία περί τα 500 είναι στα ρωσικά και τα ρουµανικά). Η µονή τιµάται στον Ευαγγελισµό της Θεοτόκου και από το 1574 κατέχει τη δωδέκατη θέση ανάµεσα στα µοναστικά καθιδρύµατα. Από το 1973 και έκτοτε λειτουργεί µε το κοινοβιακό σύστηµα. Σήµερα αριθµεί περί τους εξήντα µοναχούς.-

~** 30-8-2010 Δευτέρα , αφήσαμε το ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ με διακή την σκέψη μας στο επανέρχεστε ....... το δυνατόν συντομότερον ...

ΜΟΝΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΣΚΕΥΤΗΚΑΜΕ :
1 ~Ι. Μ. Αγ. Παντελεήμονος *Η Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήµονος, η και Ρωσικό επιλεγοµένη, βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της χερσονήσου του Άθω, λίγο πριν το λιµάνι της ∆άφνης...
2 ~ Ι. Μ. Καρακάλλου *Η Ιερά Μονή Καρακάλλου είναι κτισµένη πάνω σε πλαγιά µεταξύ των µονών Μεγίστης Λαύρας και Ιβήρων...
3 ~ Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας *Η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας είναι κτισµένη στη νοτιοανατολική πλευρά της χερσονήσου στην τοποθεσία Μελανά, περιοχή όπου διασώζονται σπαράγµατα µνηµείων που µας πάνε πίσω σε προχριστιανικά χρόνια...
4 ~ Ι. Μ. ΙβήρωνΗ Ιερά Μονή Ιβήρων ιδρύθηκε προς το τέλος του 10ου αιώνα από τον άγιο Ιωάννη τον Ίβηρα λίγο µετά την ίδρυση της Μεγίστης Λαύρας και της Βατοπαιδίου...
5 ~ Ι. Μ. ΚουτλουμουσίουΗ Ιερά Μονή Κουτλουµουσίου είναι κτισµένη κοντά στις Καρυές και είναι αφιερωµένη στη Μεταµόρφωση του Σωτήρος...
6 ~ Ι. Μ. Ξηροποτάμου *Η Ιερά Μονή Ξηροποτάµου, κλασικό δείγµα αγιορειτικής αρχιτεκτονικής, γεωγραφικά εντοπίζεται περίπου στο µέσο της χερσονήσου του Άθω...
7 ~ Ι. Μ. Διονυσίου *Η Ιερά Μονή ∆ιονυσίου γνωστή ως "Νέα Πέτρα" είναι κτισµένη πάνω σε στενό και απόκρηµνο βράχο σε ύψος 80 µέτρων από τη θάλασσα, µεταξύ των µονών Γρηγορίου και Αγίου Παύλου...
8 ~ Ι. Μ. ΦιλοθέουΗ Ιερά Μονή Φιλοθέου είναι χτισµένη σε καστανόφυτο οροπέδιο της ΝΑ πλευράς της χερσονήσου, κοντά στο αρχαίο Ασκληπιείο...
9 ~ Ι. Μ. Ξενοφώντος
*Η Ιερά Μονή Ξενοφώντος, χτισµένη στη δυτική παράλια όχθη της χερσονήσου, βρίσκεται µεταξύ των Ιερών Μονών ∆οχειαρίου και Αγίου Παντελεήµονος...
10 ~ Επίσκεψη στην ΔΑΦΝΗ ....
11 ~ Επίσκεψη στις ΚΑΡΥΕΣ ...

12 ~ Επίσκεψη Σκήτη Αγίου Ανδρέου .. Στο Σαράϊ .... Είναι πολύ κοντά στις Καρυές, στον δρόμο που συνδέει τις Καρυές με την Δάφνη, μπορεί να βρει κανείς την Ρωσική σκήτη του Αγίου Ανδρέα, η οποία ανήκει στη μονή Βατοπεδίου. Είναι ένα τεράστιο κτήριο που ακολουθεί το αρχιτεκτονικό παράδειγμα των μοναστηριών του Άθους, δηλ. περιβάλλεται από ψηλά κτήρια που έχουν θέα προς την εσωτερική αυλή. Στο κέντρο της αυλής βρίσκεται η κύρια εκκλησία. Καλείται σκήτη επειδή σύμφωνα με την παράδοση του Όρους Άθως δεν είναι δυνατό να βρεθούν νέα μοναστήρια, εκτός από αυτά της βυζαντινής εποχής. Χτίστηκε με την χρηματοδότηση του ρωσικού Czars και πολλοί Ρώσοι μοναχοί έζησαν ασκητικά εδώ. Πράγματι, πριν από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, η σκήτη κατοικήθηκε από περίπου 700 μοναχούς. Σήμερα πέντε έλληνες μοναχοί κατοικούν εδώ και έχουν την ευθύνη της αναβίωσης της σκήτης, της διατήρησης των εικόνων και της συντήρησης των εγκαταστάσεων. Η κεντρική εκκλησία της σκήτης αφιερώνεται στον Άγιο Ανδρέα. Χτίστηκε το 1867 σύμφωνα με το ύφος των μοναστηριών του Άθους. Είναι η μεγαλύτερη εκκλησία στο Άθως με 30 μ ύψος και 60 μ μήκος. Χρυσοί σταυροί εκτείνονται από τους θόλους του. Στο εσωτερικό της εκκλησίας φυλάσσονται τα λείψανα Αγίου Ανδρέα. Μπορεί κανείς επίσης να βρει στην σκήτη την ακαδημία του Άθους, ένα σχολείο γι' αυτούς που επιδιώκουν να γίνουν μοναχοί.-

13 ~ Επίσκεψη στο Άξιον Εστί !.... Η θαυματουργή αυτή εικόνα, που φυλάσσεται σήμερα στο ιερό σύνθρονο του Πρωτάτου των Καρύων, βρισκόταν κατά τα τέλη του Ι' αιώνα σε ένα κελί κοντά στις Καρυές που σήμερα φέρει την ίδια επωνυμία "Άξιον εστίν" λόγω του εξής θαύματος : Ενώ ο Γέροντας του Κελλιού απουσίαζε σε αγρυπνία του Πρωτάτου, συνέβη να φιλοξενήσει ο υποτακτικός του, που έμεινε μόνος στο κελλί, κάποιον άγνωστο περαστικό μοναχό μαζί με τον οποίο μάλιστα έψαλλε και την ακολουθία του όρχου της της Κυριακής. Όταν λοιπόν έφθασαν στην θ' ωδή του κανόνα, ο μεν μοναχός του Κελλιού έψαλλε "Την Τιμιωτέραν", το γνωστό αρχαίο αυτό ύμνο του Αγίου Κοσμά του Ποιητή, που ψαλλόταν τότε όπως και σήμερα μαζί με τους θεομητορικούς στίχους της θ' ωδής (Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον..."), ενώ ο ξένος μοναχός άρχισε τον ύμνο διαφορετικά, προσθέτοντας στην αρχή του το μέχρι τότε άγνωστο προοίμιο “Άξιον εστίν ως αληθώς...”, το οποίο τόσο Θαυμασμό προκάλεσε στον ντόπιο μοναχό, ώστε το ζήτησε και γραπτώς, για να μπορεί να το ψάλλει και αυτός. Επειδή όμως δε βρέθηκε μελάνι και χαρτί μέσα στο κελλί, ο μυστηριώδης ξένος μοναχός χάραξε τον ύμνο με το δάκτυλό του σε μια πέτρινη πλάκα και προσθέτοντας ότι έτσι πρέπει να ψάλλεται στο εξής ο ύμνος αυτός από όλους τους Ορθόδοξούς, έγινε άφαντος. Οι Αγιορείτες έστειλαν την πλάκα στον βασιλιά και στον Πατριάρχη, ενώ την εικόνα, μπροστά στην οποία ψάλθηκε για πρώτη φορά ο αγγελικός ύμνος, τη μετέφεραν στο Πρωτάτο, στο οποίο καθιερώθηκε να γίνεται και η ετήσια πανήγυρη σε ανάμνηση του θαύματος και προς τιμή της Θεοτόκου. Σύμφωνα με το αρχαίο συναξάριο, η γιορτή αυτή αρχικά τελούνταν στο Κελλί, όπου είχε γίνει το θαύμα, και μάλιστα προς τιμή του αρχάγγελου Γαβριήλ, που χωρίς άλλο ήταν ο θαυμαστός εκείνος ξένος μοναχός.-
Θαυματουργές εικόνες ........
13 ~ Κυριακό ΝΕΑΣ ΣΚΗΤΗΣ ..
14 ~ Κυριακό ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ ...
15 ~ Κυριακό Καυσοκαλυβίων ...Ταρσανάς
16 ~* Ταρσανάς Κερασιάς**
**17 ~ Σκήτη Μικρής Αγίας Άννης ..
18 ~Σκήτη τα Καρούλια ....Ονομαστά ασκηταριά είναι τα Καρούλια, σπηλιές κρεμασμένες στους νότιους εξαιρετικά άγριους θαλασσόβραχους του Άθω, με τους πιο αυστηρούς ασκητές του ιερού βουνού.
19 ~ Σκήτη Κατουνάκια ....Όχι μακριά, και σε υψηλότερο επίπεδο από τα Καρούλια, βρίσκει κανείς το ησυχαστήριο Κατουνάκια. Το τοπίο είναι εδώ πιο ήρεμο σε σχέση με αυτό στα Καρούλια. Οι 35 μοναχοί που κατοικούν εδώ ασχολούνται με την αγιογραφία και την ξυλογλυπτική. Το Κατουνάκια είναι κόσμος διάσημος χάρη στην ύπαρξη του σπιτιού Danieline της αγιογραφίας, που ιδρύθηκε από τον μοναχό Daniel όταν ήρθε εδώ για να ζήσει ασκητικά. Υπάρχουν επίσης ησυχαστήρια στην Βίγλα, στην Κερασιά και στον Άγιο Βασίλειο, όλα βρίσκονται σε μακρινές και δύσκολες για να φθάσει κανείς τοποθεσίες στα μεγαλύτερα ύψόμετρα του Άθους.-

~** ~** Εικόνα 016 Άγιο Όρος Σκήτη Αγίας Άννης 23 εως30 -08-2010

http://www.youtube.com/watch?v=3fjRrVJ4NdQ

~** Εικόνα 017 ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΚΙ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ 2010

http://www.youtube.com/watch?v=T2LamLTkOO4

~** Εικόνα 018 ΟΡΟΣ ΑΘΩ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2010

http://www.youtube.com/watch?v=jTLjZ5fJveA

~~** Εικόνα 019 ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ 23 ΕΩΣ 30 -08-2010

http://www.youtube.com/watch?v=1UXueBOGGus

~~** Εικόνα 020 ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΑΘΩ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2010

http://www.youtube.com/watch?v=1vWVkE8fWjE

~*** Εικόνα 021 ΟΡΟΣ ΑΘΩΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2010

http://www.youtube.com/watch?v=5dUZDkkW5r4

~&** Εικόνα 022 ΔΙΑΔΡΟΜΗΕΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑ ΟΡΟΣ ΑΘΩΣ 2010

http://www.youtube.com/watch?v=8gmDyY1M-mk